(udać się szybko)

См. также в других словарях:

• machnąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} udać się szybko dokądś, do kogoś; pójść, pojechać, pognać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Machnąć się do kolegi, do Krakowa, nad rzekę. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozejść się — dk XI, rozejść sięjdę się, rozejść sięjdziesz się, rozejdź się, rozszedł się, rozeszła się, rozszedłszy się rozchodzić się ndk VIa, rozejść siędzę się, rozejść siędzisz się, rozejść sięchodź się, rozejść siędził się 1. «o grupie: pójść, udać się… …   Słownik języka polskiego

• polecieć — dk VIIa, poleciećcę, poleciećcisz, poleciećleć, poleciećciał, poleciećcieli 1. «o ptakach, o mechanizmach, o ludziach: odbyć lot za pomocą skrzydeł lub mechanizmu; udać się dokąd drogą powietrzną» Ptaki poleciały do ciepłych krajów. Bocian… …   Słownik języka polskiego

• uciec — dk Vc, ucieknę, uciekniesz, ucieknij, uciekł, uciekłszy uciekać ndk I, uciecam, uciecasz, uciecają, uciecaj, uciecał 1. «oddalić się biegiem z jakiegoś miejsca (głównie w obawie przed pogonią), szybko odjechać, ujść» Uciec przed pogonią. Uciekać… …   Słownik języka polskiego

• pośpieszyć — dk VIb, pośpieszyćszę, pośpieszyćszysz, pośpieszyćśpiesz, pośpieszyćszył rzad. pośpieszać ndk I, pośpieszyćam, pośpieszyćasz, pośpieszyćają, pośpieszyćaj, pośpieszyćał 1. «udać się dokądś szybko, z pośpiechem» Pośpieszyć na miejsce wypadku, na… …   Słownik języka polskiego

• iść — 1. Alkohol (wino, wódka itp.) idzie, poszedł, uderza, uderzył komuś do głowy, idzie, poszedł komuś w nogi «alkohol zaczyna, zaczął działać na kogoś, powoduje, spowodował u kogoś zawroty głowy, trudności w chodzeniu; ktoś jest pijany»: (...)… …   Słownik frazeologiczny

• pójść — dk, pójdę, pójdziesz, pójdź, poszedł, poszła, poszli 1. «udać się dokądś, idąc skierować się w którąś stronę; podążyć» Pójść do kina, na spacer. Pójść na przełaj, przed siebie. Pójść w stronę lasu. Pójść szybkimi krokami. Ogary poszły w las.… …   Słownik języka polskiego

• wyjść — dk, wyjśćjdę, wyjśćjdziesz, wyjdź, wyszedł, wyszła, wyszli wychodzić ndk VIa, wyjśćdzę, wyjśćdzisz, wyjśćchodź, wyjśćdził 1. «opuścić jakieś miejsce, zwykle udając się dokądś, w jakimś celu» Wyjść z domu. Wyjść na spacer. Wyjść po zakupy. Wyjść… …   Słownik języka polskiego

• kropnąć — dk Va, kropnąćnę, kropnąćniesz, kropnąćnij, kropnąćnął, kropnąćnęła, kropnąćnęli, kropnąćnięty, kropnąćnąwszy 1. forma dk czas. kropić (p.) 2. pot. «cisnąć, rzucić, rąbnąć» Kropnął czapkę na podłogę. 3. pot. «zastrzelić, zabić kogoś, coś»… …   Słownik języka polskiego

• wylecieć — dk VIIa, wyleciećcę, wyleciećcisz, wyleciećleć, wyleciećciał, wyleciećcieli wylatywać ndk VIIIa, wyleciećtuję, wyleciećtujesz, wyleciećtuj, wyleciećywał 1. «o istotach mogących fruwać: wydostać się skądś na skrzydłach, wyfrunąć, ulecieć» Ptak… …   Słownik języka polskiego

• pobiec, pobiegnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVc b, pobiec, pobiegnąćbiegnę, pobiec, pobiegnąćbiegnie, pobiec, pobiegnąćbiegnij, pobiec, pobiegnąćbiegł, pobiec, pobiegnąćbiegła, pobiec, pobiegnąćbiegli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień